W początkowej fazie rozwoju firmy instrumenty Rönish powstawały w warsztatach. Miejsce produkcji przenoszone było dwa razy, zanim 60 pracowników rozpoczęło pracę w małej fabryce w 1862 roku. Po 11 latach następuje kolejna zmiana miejsca do większej fabryki w Dreźnie, która pozostawała aktywna do 1945 roku. Od roku 1898 do 1917 funkcjonowała fabryka w Rosji w St. Petersburgu założona przez synów Carla Rönisha. Od 1945 roku pianina i fortepiany Rönish produkowano w fabryce Ludwiga Hupfelda, który kupił firmę w 1918. W 1967 w Lipsku powstał państwowy związek fortepianowy "VEB Deutsche Piano-Union Leipzig" – było to połączenie dwóch fabryk składających fortepiany i dwóch innych fabryk odpowiedzialnych za tworzenie części. W 1980 związek "VEB Deutsche Piano-Union Leipzig" rozwinęł się i w jego skład wchodziło już 13 oddziałów. W 6 z nich produkowano części, a w 7 składano pianina i fortepiany. W 1990 związek się rozpadł, a produkcja instrumentów Ronish wróciła do fabryki Ludwiga Hupfelda, którą nazwano "Leipziger Pianofortefabrik GmbH". W 2009 roku otwarta zostaje fabryka "Carl Rönisch Pianofortemanufaktur GmbH" jednak tylko teoretycznie, gdyż cały proces produkcyjny, do dziś odbywa się w fabryce Blüthnera w Lipsku.
„Wysoka jakość tonu przez solidną, trwałą konstrukcję.”
filozofia marki Rönish
Niemiecka marka założona przez Carl'a Rönish'a posiadająca bogatą, 160-letnią tradycję. Do dziś powstają nowe pianina i fortepiany marki Rönish w Lipsku, w fabryce Blüthner'a. Szczególną zasługą producenta Rönish dla przemysłu fortepianowego było zastosowanie płyty żeliwnej, którzy to użyli jej jako pierwsi w przemyśle. Wysoką jakość instrumentów Rönish zapewnia Certyfikat BVK – Made in Germany. Obecnie produkowane są trzy modele pianin i trzy modele fortepianów w różnych wykończeniach i z różnymi okleinami. Posiadają również swój moduł Silent Piano System.
Instrumenty Rönisch posiadają certyfikat “MADE IN GERMANY“ „Bundesverband Klavier e.V. - BVK”. Oznacza to, że zostały one w całości wyprodukowane w Niemczech i przeszły pomyślnie kontrolę jakości.
Złote medale na wystawach w:
Amsterdamie, rok 1883
Chicago 1893
Paryż 1900
Sydney, rok 1979
Pierwsze miejsce na wystawie w Melbourne w 1888 roku.
Carl Rönisch urodził się w 1814 roku w mieście Golberg, które dziś nazwalibyśmy Złotoryją. Jako 16 latek rozpoczął naukę rzemiosła u Hänela w Naumburgu, która trwała 4 lata. W 1843 roku, w wieku 29 lat rozpoczął pracę jako konstruktor fortepianów.
W 1845 zajął się produkcją fortepianów w swoim własnym warsztacie i to właśnie na ten moment datuje sie powstanie marki Rönisch. Pracę nad pierwszym fortepianem miniaturowym ukończył w 1857 roku. Zanim w 1862 zaczęła działać pierwsza fabryka Rönisch, Carl zmieniał lokalizację warsztatu dwukrotnie. W ówczesnym czasie głównym rynkiem zbytu była Rosja, Szwecja, Anglia, Hiszpania i Portugalia.
Przełomowym momentem w historii marki Rönisch był rok 1866. Wtedy to jako pierwsi w przemyśle fortepianowym zastosowali płytę żeliwną w konstrukcji pianina i fortepianu.
1873 – przeniesienie produkcji do większej fabryki w Dreźnie.
Carl Rönisch zmarł w wieku 80 lat w 1894 roku. Jego dwaj synowie przejęli nadzór nad firmą. Albert odpowiadał za dział biznesowy, a Herman za produkcyjny. W 1898 roku otworzyli fabrykę w St. Petersburgu, gdzie produkowano 1000 instrumentów rocznie.
1902 – nawiązanie współpracy z Ludwigiem Hupfeldem, który przerabiał pianina i fortepiany Rönisch na pianole – ówczesne systemy samogrające.
1910 – pierwszy eksport do Japonii. Rönisch produkuje 3000 instrumentów i zatrudnia 370 osób.
Pierwsza wojna światowa przyniosła ogromne straty. Albert zmarł w 1917. Rok później Herman traci fabrykę w Rosji, a następnie sprzedaje udziały firmy Ludwigowi Hupfeldowi. Herman zmarł w 1925 roku.
1945 – zniszczenie fabryki w Dreźnie na skutek bombardowania.
1960 - Rönisch na powrót produkuje 2000 pianin i fortepianów rocznie
Od 1967 do 1990 instrumenty Rönisch powstają w fortepianowym związku państwowym "VEB Deutsche Piano-Union Leipzig"
1990 – powrót do fabryki Ludwiga Hupfelda "Leipziger Pianofortefabrik GmbH"
2009 – połączenie marek Rönisch i Blüthner, utworzenie "Julius Blüthner Pianofortefabrik GmbH" i przeniesienie produkcji do fabryki Blüthnera.
Carl Rönish posiada w swojej ofercie trzy modele pianin i trzy modele fortepianów. Dodatkowo, modele 125 i 132 oraz 175 i 186 dostępne są jest również w edycji Carl Rönish. Istnieje możliwość zamontowania firmowego systemu Silent System do każdego z poszczególnych modeli.
Najniższe z obecnie produkowanych pianin marki Rönish. Dostępne w różnych okleinach i typach wykończenia.
Średni model w ofercie pianin Rönish. Dostępny w różnych stylach obudowy, okleiny i wykończeniach. Produkowany również w wersji Carl Rönish Edition.
Najlepsze jakościowo i jednocześnie najwyższe pianino Rönish w całej ofercie producenta. Dostępne w kolorze białym, czarnym, w oklepinie z drzewa orzechowego, mahoniowego, oraz bubinga. Wykończenia: wysoki połysk i półpołysk. Produkowany również w wersji Carl Rönish Edition.
Model | Długość | Wysokość | Waga | Ceny nowych | Ceny używanych | Nadal w produkcji |
---|---|---|---|---|---|---|
Ronish 175 | 175 cm | 99 cm | Tak | |||
Ronish 186 | 186 cm | 99 cm | Tak | |||
Ronish 210 | 210 cm | 100 cm | Tak |
Najmniejszy model fortepianu w ofercie marki Rönish. Różne typy oklein. Wykończenia: wysoki połysk i półpołysk. Dostępny w wersji Carl Rönish Edition.
Pośredni model w kwestii wielkości z oferty marki Rönish. Różne typy oklein. Wykończenia: wysoki połysk i półpołysk. Dostępny w wersji Carl Rönish Edition.
210cm to długość graniczna między fortepianem salonowym, a półkoncertowym. Jest to najdłuższy fortepian w ofercie marki Rönish. Różne typy oklein. Wykończenia: wysoki połysk i półpołysk. Dostępny w wersji Carl Rönish Edition.